Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde yaralar süratlice sarılmaya devam ediyor.
Afet bölgelerinde enkaza dönen kentler tekrar ayağa kaldırılıyor.
Bu süreçte barınmadan beslenmeye tüm gereksinimler karşılanırken, köy ve kent yapılandırmaları da sürüyor.
Depremin vurduğu Adıyaman’daki Kemerkaya köyü de merkeze 10 kilometre arada yer alıyor.
350 nüfuslu köy, sarsıntılarda büyük hasar gördü. Kayalık zirvenin altında kurulan köyde, sarsıntının tesiriyle yuvarlanan kayalar kimi konutlara ziyan verdi.
Güvenli bölgeye taşınıyor
Köydeki 65 haneden 35’i sarsıntıda yıkıldı. Meskenlerden 12’sine ağır, 3’üne orta, 10’una az hasarlı raporu verildi. Geriye kalan 5 konut ise sarsıntısı hasarsız atlattı.
Köy, fay sınırı ve kayaların düşme riskine karşı inançlı bölgeye taşınacak.
Yıkıma karşın köylerini terk etmeyen afetzedeler de zelzeleden sonra kurulan çadırlarda barınıyor.
“AFAD takımları incelemelerini tamamladı”
Köy muhtarı Ebubekir Topbaş, zelzeleler nedeniyle 65 hanelik köylerinde 35 hanenin yıkıldığını, can kaybının olmadığını söyledi.
Depremde köylerinin ağır hasar aldığını belirten Topbaş, şöyle konuştu:
Hem fay çizgisi hem de kayaların düşme riski bulunuyor. 2-3 üç mesken kayaların düşmesi nedeniyle yıkıldı. Kayaların birden fazla zirvede durmuş, düşme riski var. AFAD grupları incelemelerini tamamladı. Köyün taşınmasına karar verildi.
“Eşyalarımız enkaz altında kaldı”
Köy sakinlerinden üç çocuk babası Murat Baykuş ise sarsıntıda kerpiçten yapılan iki katlı meskenlerinin yıkıldığını anlattı.
Depremin yaşandığı gece namaza kalktıklarını söz eden Baykuş, “Namaz kıldıktan sonra uykuya geçtim. Hanım tespih çekiyordu. O yatmadığı için biz kurtulduk. Sarsıntı olunca bizi çabucak uyandırdı. Dışarı çıktığımız üzere konutumuz yıkıldı. Çocuklarımızı kurtardık. Eşyalarımız enkaz altında kaldı. Buna da şükür.” sözlerini kullandı.
“Köyümüzün inançlı bir bölgeye taşınacağı söylendi”
Üç çocuk annesi Hülya Kılınç da sarsıntıda dağdan gelen sesin ürkütücü olduğunu söz etti.
Büyük bir felaket yaşadıklarını aktaran Kılınç, şöyle konuştu:
“Deprem felaket üzereydi. Gecenin bir yarısı o gümbürtülerle, o sesle, o uğultuyla uyandık. Kar ve yağmur vardı. Meskenler gözümüzün önünde güm güm giderken bir taraftan taşların, kayaların sesleri geliyordu. Bir şey yapamıyordun, büyük Mevla’m kimseye bu türlü afetleri yaşatmasın. Köyümüzün inançlı bir bölgeye taşınacağı söylendi. Zelzelesi, kayaların düşme riskini bir daha yaşamak istemiyoruz. Taşınmamız düzgün olur. Burada kayaların altında endişeyle yaşamaktansa hoş ve geniş bir yerde yaşamak daha isabetli olur.”
